RAKEL DİNK’i DİNLERKEN … / Işıl Kasapoğlu
Hiç bir kurgu, roman,sinema ya da tiyatro oyunu gerçekler kadar korkutucu, acı, can yakıcı olamaz.
Hiç bir kurgu, roman,sinema ya da tiyatro oyunu gerçekler kadar anlatamaz sevgiyi, aşkı, mutluluğu.
Tiyatroyu seviyorum.
Çünkü yok oluyor.
Aktörleri seviyorum.
Acı’yı, Sevgi’yi, Vahşet’I ve Aşk’ı haykırıyorlar.
Keşke bir aktörü dinliyor olsaydım O GÜN.
Keşke an’lık, söyleniveren,bir süre sonra da yok olacak bir tirad olsaydı Rakel Dink’in söyledikleri.
Tiyatro olsaydı keşke.
İki kalas bir heves işte!
Shakespeare ya da Çehov olsaydı keşke, yok oluveren!
Tiyatroyu seviyorum. Yok oluyor.
Gerçekleri sevmiyorum.
Canımı acıtıyorlar.
Işıl Kasapoğlu
|